Utspraak op Platt: /bʏnɡəln/
Verb
Sülven: bün·geln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
swoor dalhangen
düütsch:
baumeln
von schweren Gegenständen
nedderlandsch:
bungelen
bengelen
engelsch:
dangle
Bispelen:
Se sitt op de Kant un büngelt mit de Been.

Verbformen:

Infinitiv:
bün­geln
PPP:
bün­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bün­gel
du bün­gelst
he/se/dat bün­gelt
wi bün­gelt
ji bün­gelt
se bün­gelt
Vergangen Tiet:
ik bün­gel
du bün­gelst
he/se/dat bün­gel
wi bün­geln
ji bün­geln
se bün­geln
Perfekt:
ik heff bün­gelt
du hest bün­gelt
he/se/dat hett bün­gelt
wi hebbt bün­gelt
ji hebbt bün­gelt
se hebbt bün­gelt
Kunjunktiv:
ik bün­gel
du bün­gelst
he/se/dat bün­gel
wi bün­geln
ji bün­geln
se bün­geln
Imperativ:
bün­gel!
bün­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Büngel
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.