Werkwoordvormen:
infinitief:
bluckern
voltooid deelwoord:
bluckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik blucker
du bluckerst
he/se/dat bluckert
wi bluckert
ji bluckert
se bluckert
verleden:
ik blucker
du bluckerst
he/se/dat blucker
wi bluckern
ji bluckern
se bluckern
voltooid:
ik heff bluckert
du hest bluckert
he/se/dat hett bluckert
wi hebbt bluckert
ji hebbt bluckert
se hebbt bluckert
conjunctief:
ik blucker
du bluckerst
he/se/dat blucker
wi bluckern
ji bluckern
se bluckern
imperatief:
blucker!
bluckert!
Etymologie:
Woord afgeleid van: blucken