plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
Verbformen:
Infinitiv:
verplattdüütschen
Partizip Perfekt:
verplattdüütscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik verplattdüütsch
du verplattdüütschst
he/se/dat verplattdüütscht
wi verplattdüütscht
ji verplattdüütscht
se verplattdüütscht
Imperfekt:
ik verplattdüütsch
du verplattdüütschst
he/se/dat verplattdüütsch
wi verplattdüütschen
ji verplattdüütschen
se verplattdüütschen
Perfekt:
ik heff verplattdüütscht
du hest verplattdüütscht
he/se/dat hett verplattdüütscht
wi hebbt verplattdüütscht
ji hebbt verplattdüütscht
se hebbt verplattdüütscht
Konjunktiv:
ik verplattdüütsch
du verplattdüütschst
he/se/dat verplattdüütsch
wi verplattdüütschen
ji verplattdüütschen
se verplattdüütschen
Imperativ:
verplattdüütsch!
verplattdüütscht!
Etymologie:
Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + plattdüütsch