Verbformen:
Infinitiv:
söken
Partizip Perfekt:
söcht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik söök
du söchst
he/se/dat söcht
wi söökt
ji söökt
se söökt
Imperfekt:
ik söök
du söökst
he/se/dat söök
wi söken
ji söken
se söken
Perfekt:
ik heff söcht
du hest söcht
he/se/dat hett söcht
wi hebbt söcht
ji hebbt söcht
se hebbt söcht
Konjunktiv:
ik söök
du söökst
he/se/dat söök
wi söken
ji söken
se söken
Imperativ:
söök!
söökt!
Etymologie:
Entwickelt aus:
altsächsisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
altsächsisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
Entwickelt aus:
altsächsisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
mittelniederdeutsch: söken, ‚söken, Utschau hollen, fragen‘
Verwandte Wörter:
englisch: seek, ‚söken, streven na‘
Kommentar:
Stellt sik toaltsächsisch: sakan, ‚strieten, klagen‘, Dat to Saak höört
, Dat to Saak höört
altsächsisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
mittelniederdeutsch: söken, ‚söken, Utschau hollen, fragen‘
Verwandte Wörter:
englisch: seek, ‚söken, streven na‘
Kommentar:
Stellt sik toaltsächsisch: sakan, ‚strieten, klagen‘, Dat to Saak höört
, Dat to Saak höört