Pronunciation: /anhɪsn̩/
verb
Syllabication: an·his·sen
[1]
advanced vocabulary
Examples:
[2]
peripheral vocabulary
Examples:
He hett den Hund op mi anhisst!

Verbforms:

infinitive:
an­his­sen
past participle:
an­hiss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hiss an
du hisst an
he/se/dat hiss­t an
wi hiss­t an
ji hiss­t an
se hiss­t an
past:
ik hiss an
du hisst an
he/se/dat hiss an
wi his­sen an
ji his­sen an
se his­sen an
perfect:
ik heff an­hiss­t
du hest an­hiss­t
he/se/dat hett an­hiss­t
wi hebbt an­hiss­t
ji hebbt an­hiss­t
se hebbt an­hiss­t
conjunctive:
ik hiss an
du hisst an
he/se/dat hiss an
wi his­sen an
ji his­sen an
se his­sen an
imperative:
hiss an!
hiss­t an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + hissen