Pronunciation: /ʏmmɔːkn̩/
verb
Syllabication: üm·ma·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
üm­ma­ken
past participle:
üm­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik maak üm
du maakst üm
he/se/dat maakt üm
wi maakt üm
ji maakt üm
se maakt üm
past:
ik möök üm
du möökst üm
he/se/dat möök üm
wi mö­ken üm
ji mö­ken üm
se mö­ken üm
perfect:
ik heff üm­maakt
du hest üm­maakt
he/se/dat hett üm­maakt
wi hebbt üm­maakt
ji hebbt üm­maakt
se hebbt üm­maakt
conjunctive:
ik möök üm
du möökst üm
he/se/dat möök üm
wi mö­ken üm
ji mö­ken üm
se mö­ken üm
imperative:
maak üm!
maakt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + maken