Utspraak op Platt: /bəkɾuːpm̩/
Verb
Sülven: be·kru·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett ehr bekrapen.

Verbformen:

Infinitiv:
be­kru­pen
PPP:
be­kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­kruup
du be­krüpp­st
he/se/dat be­krüpp­t
wi be­kruupt
ji be­kruupt
se be­kruupt
Vergangen Tiet:
ik be­krööp
du be­krööpst
he/se/dat be­krööp
wi be­krö­pen
ji be­krö­pen
se be­krö­pen
Perfekt:
ik heff be­kra­pen
du hest be­kra­pen
he/se/dat hett be­kra­pen
wi hebbt be­kra­pen
ji hebbt be­kra­pen
se hebbt be­kra­pen
Kunjunktiv:
ik be­krööp
du be­krööpst
he/se/dat be­krööp
wi be­krö­pen
ji be­krö­pen
se be­krö­pen
Imperativ:
be­kruup!
be­kruupt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + krupen