afgrepen op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /afɡɾɛɪ̯pm̩/

🔊︎

Adjektiv

Sülven: af·gre·pen

afgrepener afgrepenst

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

von wat, dat veel bruukt oder anlangt worrn is un dor Sporen von driggt

düütsch:

abgegriffen

nedderlandsch:

afgesleten

versleten

engelsch:

worn out

by steady use or touching

worn down

Bispelen:

De Drücker von de Döör weer al ganz afgrepen.

Etymologie:

Woort afleidt von: afgriepen

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.