Utspraak op Platt: /afɡɾiːpm̩/
Verb
Sülven: af·grie·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­grie­pen
PPP:
af­gre­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik griep af
du gripp­st af
he/se/dat gripp­t af
wi griept af
ji griept af
se griept af
Vergangen Tiet:
ik greep af
du greepst af
he/se/dat greep af
wi gre­pen af
ji gre­pen af
se gre­pen af
Perfekt:
ik heff af­gre­pen
du hest af­gre­pen
he/se/dat hett af­gre­pen
wi hebbt af­gre­pen
ji hebbt af­gre­pen
se hebbt af­gre­pen
Kunjunktiv:
ik greep af
du greepst af
he/se/dat greep af
wi gre­pen af
ji gre­pen af
se gre­pen af
Imperativ:
griep af!
griept af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + griepen