Utspraak op Platt: /aflɪkn̩/
Verb
Sülven: af·li·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit de Tung över wat röver strieken
düütsch:
ablecken
abschlecken
nedderlandsch:
aflikken
weglikken
engelsch:
lick off
Bispelen:
Äh, de Hund hett mi aflickt!
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Bernard Landgraf, CC-BY-SA-3.0

Verbformen:

Infinitiv:
af­li­cken
PPP:
af­li­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lick af
du li­ckst af
he/se/dat li­ckt af
wi li­ckt af
ji li­ckt af
se li­ckt af
Vergangen Tiet:
ik lick af
du li­ckst af
he/se/dat lick af
wi li­cken af
ji li­cken af
se li­cken af
Perfekt:
ik heff af­li­ckt
du hest af­li­ckt
he/se/dat hett af­li­ckt
wi hebbt af­li­ckt
ji hebbt af­li­ckt
se hebbt af­li­ckt
Kunjunktiv:
ik lick af
du li­ckst af
he/se/dat lick af
wi li­cken af
ji li­cken af
se li­cken af
Imperativ:
lick af!
li­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + licken

Tohoopsett Wöör:

Tohn aflicken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.