hoogbeent op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /hɔu̯çbɛɪ̯nt/

Adjektiv

Sülven: hoog·beent

haugbeinder haugbeindst

[1]

Koort

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

mit lange Been

düütsch:

hochbeinig

langbeinig

nedderlandsch:

hoogbenig

engelsch:

long-legged

Bispelen:

De Eebeer löppt so hoogbeent över de Wisch.

[2]

Randwoortschatt

Figurativ

plattdüütsch:

düür un dorüm mager

faken in hoogbeent Johr

düütsch:

karg

wie in ein karges Jahr

nedderlandsch:

karig

als in een karig jaar

engelsch:

austere

as in an austere year

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hoog + Been + -t

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.