Utspraak op Platt: /uːtpakn̩/
Verb
Sülven: ut·pa·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat ut wat rutnehmen
düütsch:
auspacken
nedderlandsch:
uitpakken
engelsch:
unpack
unwrap
unbox
Bispelen:
As se dat Geschenk utpackt hett, hett se sik dull freit.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­pa­cken
PPP:
ut­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pack ut
du pa­ckst ut
he/se/dat pa­ckt ut
wi pa­ckt ut
ji pa­ckt ut
se pa­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik pack ut
du pa­ckst ut
he/se/dat pack ut
wi pa­cken ut
ji pa­cken ut
se pa­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­pa­ckt
du hest ut­pa­ckt
he/se/dat hett ut­pa­ckt
wi hebbt ut­pa­ckt
ji hebbt ut­pa­ckt
se hebbt ut­pa­ckt
Kunjunktiv:
ik pack ut
du pa­ckst ut
he/se/dat pack ut
wi pa­cken ut
ji pa­cken ut
se pa­cken ut
Imperativ:
pack ut!
pa­ckt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + packen

Tohoopsett Wöör:

ut
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.