Utspraak op Platt: /ɡnɪflaxn̩/
Verb
Sülven: gniff·la·chen
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
gniff­la­chen
PPP:
gniff­lach­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gniff­la­ch
du gniff­lach­st
he/se/dat gniff­lach­t
wi gniff­lach­t
ji gniff­lach­t
se gniff­lach­t
Vergangen Tiet:
ik gniff­la­ch
du gniff­lach­st
he/se/dat gniff­la­ch
wi gniff­la­chen
ji gniff­la­chen
se gniff­la­chen
Perfekt:
ik heff gniff­lach­t
du hest gniff­lach­t
he/se/dat hett gniff­lach­t
wi hebbt gniff­lach­t
ji hebbt gniff­lach­t
se hebbt gniff­lach­t
Kunjunktiv:
ik gniff­la­ch
du gniff­lach­st
he/se/dat gniff­la­ch
wi gniff­la­chen
ji gniff­la­chen
se gniff­la­chen
Imperativ:
gniff­la­ch!
gniff­lach­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: lachen