Utspraak op Platt: /fəɾpɪmpəln/
Verb
Sülven: ver·pim·peln
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
ver­pim­peln
PPP:
ver­pim­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­pim­pel
du ver­pim­pelst
he/se/dat ver­pim­pelt
wi ver­pim­pelt
ji ver­pim­pelt
se ver­pim­pelt
Vergangen Tiet:
ik ver­pim­pel
du ver­pim­pelst
he/se/dat ver­pim­pel
wi ver­pim­peln
ji ver­pim­peln
se ver­pim­peln
Perfekt:
ik heff ver­pim­pelt
du hest ver­pim­pelt
he/se/dat hett ver­pim­pelt
wi hebbt ver­pim­pelt
ji hebbt ver­pim­pelt
se hebbt ver­pim­pelt
Kunjunktiv:
ik ver­pim­pel
du ver­pim­pelst
he/se/dat ver­pim­pel
wi ver­pim­peln
ji ver­pim­peln
se ver­pim­peln
Imperativ:
ver­pim­pel!
ver­pim­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-