Utspraak op Platt: /biːbʊkn̩/
Verb
Sülven: bi·bu·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
sik an een anlehnen
düütsch:
Bispelen:
Buck man bi un laat di en Söten geven.

Verbformen:

Infinitiv:
bi­bu­cken
PPP:
bi­bu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik buck bi
du bu­ckst bi
he/se/dat bu­ckt bi
wi bu­ckt bi
ji bu­ckt bi
se bu­ckt bi
Vergangen Tiet:
ik buck bi
du bu­ckst bi
he/se/dat buck bi
wi bu­cken bi
ji bu­cken bi
se bu­cken bi
Perfekt:
ik heff bi­bu­ckt
du hest bi­bu­ckt
he/se/dat hett bi­bu­ckt
wi hebbt bi­bu­ckt
ji hebbt bi­bu­ckt
se hebbt bi­bu­ckt
Kunjunktiv:
ik buck bi
du bu­ckst bi
he/se/dat buck bi
wi bu­cken bi
ji bu­cken bi
se bu­cken bi
Imperativ:
buck bi!
bu­ckt bi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bi + bucken