Utspraak op Platt: /øːvɐdyːvəln/
Verb
Sülven: ö·ver·dü·veln
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­dü­veln
PPP:
ö­ver­dü­velt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­dü­vel
du ö­ver­dü­velst
he/se/dat ö­ver­dü­velt
wi ö­ver­dü­velt
ji ö­ver­dü­velt
se ö­ver­dü­velt
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­dü­vel
du ö­ver­dü­velst
he/se/dat ö­ver­dü­vel
wi ö­ver­dü­veln
ji ö­ver­dü­veln
se ö­ver­dü­veln
Perfekt:
ik heff ö­ver­dü­velt
du hest ö­ver­dü­velt
he/se/dat hett ö­ver­dü­velt
wi hebbt ö­ver­dü­velt
ji hebbt ö­ver­dü­velt
se hebbt ö­ver­dü­velt
Kunjunktiv:
ik ö­ver­dü­vel
du ö­ver­dü­velst
he/se/dat ö­ver­dü­vel
wi ö­ver­dü­veln
ji ö­ver­dü­veln
se ö­ver­dü­veln
Imperativ:
ö­ver­dü­vel!
ö­ver­dü­velt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + Düvel