Utspraak op Platt: /ɔpklyːtɐn/
Verb
Sülven: op·klü·tern

Verbformen:

Infinitiv:
op­klü­tern
PPP:
op­klü­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klü­ter op
du klü­terst op
he/se/dat klü­tert op
wi klü­tert op
ji klü­tert op
se klü­tert op
Vergangen Tiet:
ik klü­ter op
du klü­terst op
he/se/dat klü­ter op
wi klü­tern op
ji klü­tern op
se klü­tern op
Perfekt:
ik heff op­klü­tert
du hest op­klü­tert
he/se/dat hett op­klü­tert
wi hebbt op­klü­tert
ji hebbt op­klü­tert
se hebbt op­klü­tert
Kunjunktiv:
ik klü­ter op
du klü­terst op
he/se/dat klü­ter op
wi klü­tern op
ji klü­tern op
se klü­tern op
Imperativ:
klü­ter op!
klü­tert op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + klütern