Utspraak op Platt: /vɛçʃuːm̩/
Verb
Sülven: weg·schu·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du den Stohl wegschuven?

Verbformen:

Infinitiv:
weg­schu­ven
PPP:
weg­scha­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schuuv weg
du schuff­st weg
he/se/dat schuff­t weg
wi schuuvt weg
ji schuuvt weg
se schuuvt weg
Vergangen Tiet:
ik schööv weg
du schöövst weg
he/se/dat schööv weg
wi schö­ven weg
ji schö­ven weg
se schö­ven weg
Perfekt:
ik heff weg­scha­ven
du hest weg­scha­ven
he/se/dat hett weg­scha­ven
wi hebbt weg­scha­ven
ji hebbt weg­scha­ven
se hebbt weg­scha­ven
Kunjunktiv:
ik schööv weg
du schöövst weg
he/se/dat schööv weg
wi schö­ven weg
ji schö­ven weg
se schö­ven weg
Imperativ:
schuuv weg!
schuuvt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + schuven