Utspraak op Platt: /plakn̩/ 🔊︎
Substantiv
Sülven: Pla·cken
Plural: Pla­ckens m de Pla­cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Steed, de smuddelig is, en annere Klöör hett oder noch anners von’n Ünnergrund verscheelt
düütsch:
Fleck
Flecken
nedderlandsch:
vlekken
engelsch:
stain
spot
Bispelen:
Du hest dor en Placken op dien Hemd!
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Max Stanworth, CC BY 2.0

Etymologie:

Woort afleidt von: Plack

Dubbelwöör:

Plack
Riemwöör
Identische Wöör ››› placken ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.