Utspraak op Platt: /bɾʊmɪç/
Adjektiv
Sülven: brum·mig
brummiger brummigst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
untofreden, gnaatschig
düütsch:
verdrießlich
unzufrieden
mürrisch
Bispelen:
He is brummig, dat he mi nu in’n Goorn helpen schall un nich in Roh op’t Sofa in sien Daagblatt smökern dröff.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: brummen + -ig

Dubbelwöör:

brummsch brümmsch
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.