Utspraak op Platt: /fəɾʃɾʊmpəln/
Verb
Sülven: ver·schrum·peln
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­schrum­peln
PPP:
ver­schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­schrum­pel
du ver­schrum­pelst
he/se/dat ver­schrum­pelt
wi ver­schrum­pelt
ji ver­schrum­pelt
se ver­schrum­pelt
Vergangen Tiet:
ik ver­schrum­pel
du ver­schrum­pelst
he/se/dat ver­schrum­pel
wi ver­schrum­peln
ji ver­schrum­peln
se ver­schrum­peln
Perfekt:
ik bün ver­schrum­pelt
du büst ver­schrum­pelt
he/se/dat is ver­schrum­pelt
wi sünd ver­schrum­pelt
ji sünd ver­schrum­pelt
se sünd ver­schrum­pelt
Kunjunktiv:
ik ver­schrum­pel
du ver­schrum­pelst
he/se/dat ver­schrum­pel
wi ver­schrum­peln
ji ver­schrum­peln
se ver­schrum­peln
Imperativ:
ver­schrum­pel!
ver­schrum­pelt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + schrumpeln