Utspraak op Platt: /ʃɾʊmpəlɪç/
Adjektiv
Sülven: schrum·pe·lig
schrumpeliger schrumpeligst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Appel hett to lang legen un is ganz schrumpelig worrn.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: schrumpeln + -ig