Utspraak op Platt: /ɪnʃɾʊmpəln/
Verb
Sülven: in·schrum·peln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­schrum­peln
PPP:
in­schrum­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schrum­pel in
du schrum­pelst in
he/se/dat schrum­pelt in
wi schrum­pelt in
ji schrum­pelt in
se schrum­pelt in
Vergangen Tiet:
ik schrum­pel in
du schrum­pelst in
he/se/dat schrum­pel in
wi schrum­peln in
ji schrum­peln in
se schrum­peln in
Perfekt:
ik bün in­schrum­pelt
du büst in­schrum­pelt
he/se/dat is in­schrum­pelt
wi sünd in­schrum­pelt
ji sünd in­schrum­pelt
se sünd in­schrum­pelt
Kunjunktiv:
ik schrum­pel in
du schrum­pelst in
he/se/dat schrum­pel in
wi schrum­peln in
ji schrum­peln in
se schrum­peln in
Imperativ:
schrum­pel in!
schrum­pelt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + schrumpeln