Utspraak op Platt: /kɾat͡sn̩/
Verb
Sülven: krat·zen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Katt hett mi kratzt.

Verbformen:

Infinitiv:
krat­zen
PPP:
kratzt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kratz
du kratzst
he/se/dat kratzt
wi kratzt
ji kratzt
se kratzt
Vergangen Tiet:
ik kratz
du kratzst
he/se/dat kratz
wi krat­zen
ji krat­zen
se krat­zen
Perfekt:
ik heff kratzt
du hest kratzt
he/se/dat hett kratzt
wi hebbt kratzt
ji hebbt kratzt
se hebbt kratzt
Kunjunktiv:
ik kratz
du kratzst
he/se/dat kratz
wi krat­zen
ji krat­zen
se krat­zen
Imperativ:
kratz!
kratzt!