Utspraak op Platt: /uːtzuːɡn̩/
Verb
Sülven: ut·su·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­su­gen
PPP:
ut­sa­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug ut
du sügg­st ut
he/se/dat sügg­t ut
wi suugt ut
ji suugt ut
se suugt ut
Vergangen Tiet:
ik söög ut
du söögst ut
he/se/dat söög ut
wi sö­gen ut
ji sö­gen ut
se sö­gen ut
Perfekt:
ik heff ut­sa­gen
du hest ut­sa­gen
he/se/dat hett ut­sa­gen
wi hebbt ut­sa­gen
ji hebbt ut­sa­gen
se hebbt ut­sa­gen
Kunjunktiv:
ik söög ut
du söögst ut
he/se/dat söög ut
wi sö­gen ut
ji sö­gen ut
se sö­gen ut
Imperativ:
suug ut!
suugt ut!
Infinitiv:
ut­su­gen
PPP:
ut­suugt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug ut
du suugst ut
he/se/dat suugt ut
wi suugt ut
ji suugt ut
se suugt ut
Vergangen Tiet:
ik suug ut
du suugst ut
he/se/dat suug ut
wi su­gen ut
ji su­gen ut
se su­gen ut
Perfekt:
ik heff ut­suugt
du hest ut­suugt
he/se/dat hett ut­suugt
wi hebbt ut­suugt
ji hebbt ut­suugt
se hebbt ut­suugt
Kunjunktiv:
ik suug ut
du suugst ut
he/se/dat suug ut
wi su­gen ut
ji su­gen ut
se su­gen ut
Imperativ:
suug ut!
suugt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + sugen