Utspraak op Platt: /afʃyːm̩/
Verb
Sülven: af·schü·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schü­men
PPP:
af­schüümt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schüüm af
du schüümst af
he/se/dat schüümt af
wi schüümt af
ji schüümt af
se schüümt af
Vergangen Tiet:
ik schüüm af
du schüümst af
he/se/dat schüüm af
wi schü­men af
ji schü­men af
se schü­men af
Perfekt:
ik heff af­schüümt
du hest af­schüümt
he/se/dat hett af­schüümt
wi hebbt af­schüümt
ji hebbt af­schüümt
se hebbt af­schüümt
Kunjunktiv:
ik schüüm af
du schüümst af
he/se/dat schüüm af
wi schü­men af
ji schü­men af
se schü­men af
Imperativ:
schüüm af!
schüümt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schümen