Utspraak op Platt: /afɾɔu̯m̩/
Verb
Sülven: af·roh·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­roh­men
PPP:
af­rohmt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rohm af
du rohmst af
he/se/dat rohmt af
wi rohmt af
ji rohmt af
se rohmt af
Vergangen Tiet:
ik rohm af
du rohmst af
he/se/dat rohm af
wi roh­men af
ji roh­men af
se roh­men af
Perfekt:
ik heff af­rohmt
du hest af­rohmt
he/se/dat hett af­rohmt
wi hebbt af­rohmt
ji hebbt af­rohmt
se hebbt af­rohmt
Kunjunktiv:
ik rohm af
du rohmst af
he/se/dat rohm af
wi roh­men af
ji roh­men af
se roh­men af
Imperativ:
rohm af!
rohmt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Rohm