Utspraak op Platt: /hʊbɐn/
Verb
Sülven: hub·bern
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Küll spören
düütsch:
frösteln
schaudern
Bispelen:
Ik heff düchtig hubbert, as ik mit mien Wagen in’n Snee liggen bleven bün un op’n ADAC töövt heff.

Verbformen:

Infinitiv:
hub­bern
PPP:
hub­bert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hub­ber
du hub­berst
he/se/dat hub­bert
wi hub­bert
ji hub­bert
se hub­bert
Vergangen Tiet:
ik hub­ber
du hub­berst
he/se/dat hub­ber
wi hub­bern
ji hub­bern
se hub­bern
Perfekt:
ik heff hub­bert
du hest hub­bert
he/se/dat hett hub­bert
wi hebbt hub­bert
ji hebbt hub­bert
se hebbt hub­bert
Kunjunktiv:
ik hub­ber
du hub­berst
he/se/dat hub­ber
wi hub­bern
ji hub­bern
se hub­bern
Imperativ:
hub­ber!
hub­bert!

Tohoopsett Wöör:

hubberig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.