Utspraak op Platt: /stɾʊnkəln/
Verb
Sülven: strun·keln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
strun­keln
PPP:
strun­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strun­kel
du strun­kelst
he/se/dat strun­kelt
wi strun­kelt
ji strun­kelt
se strun­kelt
Vergangen Tiet:
ik strun­kel
du strun­kelst
he/se/dat strun­kel
wi strun­keln
ji strun­keln
se strun­keln
Perfekt:
ik bün strun­kelt
du büst strun­kelt
he/se/dat is strun­kelt
wi sünd strun­kelt
ji sünd strun­kelt
se sünd strun­kelt
Kunjunktiv:
ik strun­kel
du strun­kelst
he/se/dat strun­kel
wi strun­keln
ji strun­keln
se strun­keln
Imperativ:
strun­kel!
strun­kelt!