Utspraak op Platt: /ɔu̯ɾdɛɪ̯ln̩/
Verb
Sülven: oor·de·len
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Oordeel afgeven
düütsch:
urteilen
entscheiden
nedderlandsch:
oordelen
engelsch:
judge
Bispelen:
De Richter hett noch keen Oordeel spraken, aver de Lüüd hebbt al över em oordeelt.

Verbformen:

Infinitiv:
oor­de­len
PPP:
oor­deelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik oor­deel
du oor­deelst
he/se/dat oor­deelt
wi oor­deelt
ji oor­deelt
se oor­deelt
Vergangen Tiet:
ik oor­deel
du oor­deelst
he/se/dat oor­deel
wi oor­de­len
ji oor­de­len
se oor­de­len
Perfekt:
ik heff oor­deelt
du hest oor­deelt
he/se/dat hett oor­deelt
wi hebbt oor­deelt
ji hebbt oor­deelt
se hebbt oor­deelt
Kunjunktiv:
ik oor­deel
du oor­deelst
he/se/dat oor­deel
wi oor­de­len
ji oor­de­len
se oor­de­len
Imperativ:
oor­deel!
oor­deelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Oordeel

Tohoopsett Wöör:

beoordelen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.