Utspraak op Platt: /apəlknuːst/
Substantiv
Sülven: Ap·pel·knuust
Plural: Ap­pel­knüüst m de Ap­pel­knuust
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Welk Lüüd eet den Appelknuust mit.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Appel + Knuust