Utspraak op Platt: /uːtpɛln̩/
Verb
Sülven: ut·pel·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
[2]
Randwoortschatt
sik ~
Figurativ
Bispelen:
Bi’n Dokter müss ik mi utpellen.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­pel­len
PPP:
ut­pell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pell ut
du pell­st ut
he/se/dat pell­t ut
wi pell­t ut
ji pell­t ut
se pell­t ut
Vergangen Tiet:
ik pell ut
du pell­st ut
he/se/dat pell ut
wi pel­len ut
ji pel­len ut
se pel­len ut
Perfekt:
ik heff ut­pell­t
du hest ut­pell­t
he/se/dat hett ut­pell­t
wi hebbt ut­pell­t
ji hebbt ut­pell­t
se hebbt ut­pell­t
Kunjunktiv:
ik pell ut
du pell­st ut
he/se/dat pell ut
wi pel­len ut
ji pel­len ut
se pel­len ut
Imperativ:
pell ut!
pell­t ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + pellen