Utspraak op Platt: /hɛnstɛln̩/
Verb
Sülven: hen·stel·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Wo schall ik de Kist henstellen? — Stell man dor an de Wand.
Ik heff di al Fröhstück henstellt.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­stel­len
PPP:
hen­stell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stell hen
du stell­st hen
he/se/dat stell­t hen
wi stell­t hen
ji stell­t hen
se stell­t hen
Vergangen Tiet:
ik stell hen
du stell­st hen
he/se/dat stell hen
wi stel­len hen
ji stel­len hen
se stel­len hen
Perfekt:
ik heff hen­stell­t
du hest hen­stell­t
he/se/dat hett hen­stell­t
wi hebbt hen­stell­t
ji hebbt hen­stell­t
se hebbt hen­stell­t
Kunjunktiv:
ik stell hen
du stell­st hen
he/se/dat stell hen
wi stel­len hen
ji stel­len hen
se stel­len hen
Imperativ:
stell hen!
stell­t hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + stellen