Utspraak op Platt: /affɔːtn̩/
Verb
Sülven: af·fa·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­fa­ten
PPP:
af­faat
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik faat af
du faatst af
he/se/dat faat af
wi faat af
ji faat af
se faat af
Vergangen Tiet:
ik fööt af
du föötst af
he/se/dat fööt af
wi fö­ten af
ji fö­ten af
se fö­ten af
Perfekt:
ik bün af­faat
du büst af­faat
he/se/dat is af­faat
wi sünd af­faat
ji sünd af­faat
se sünd af­faat
Kunjunktiv:
ik fööt af
du föötst af
he/se/dat fööt af
wi fö­ten af
ji fö­ten af
se fö­ten af
Imperativ:
faat af!
faat af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + faten