Utspraak op Platt: /anpɛdn̩/
Verb
Sülven: an·ped·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
As ik em ropen heff, keem he gau anpeddt.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­ped­den
PPP:
an­pedd­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pett an
du pedd­st an
he/se/dat pedd­t an
wi pedd­t an
ji pedd­t an
se pedd­t an
Vergangen Tiet:
ik pett an
du pedd­st an
he/se/dat pett an
wi ped­den an
ji ped­den an
se ped­den an
Perfekt:
ik bün an­pedd­t
du büst an­pedd­t
he/se/dat is an­pedd­t
wi sünd an­pedd­t
ji sünd an­pedd­t
se sünd an­pedd­t
Kunjunktiv:
ik pett an
du pedd­st an
he/se/dat pett an
wi ped­den an
ji ped­den an
se ped­den an
Imperativ:
pett an!
pedd­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + pedden