Utspraak op Platt: /øːvɐtɛln̩/
Verb
Sülven: ö·ver·tel·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Deern tellt de Göös över.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He weer so in’e Brass, he wull mi meist welk övertellen.

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­tel­len
PPP:
ö­ver­tell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tell över
du tell­st över
he/se/dat tell­t över
wi tell­t över
ji tell­t över
se tell­t över
Vergangen Tiet:
ik tell över
du tell­st över
he/se/dat tell över
wi tel­len över
ji tel­len över
se tel­len över
Perfekt:
ik heff ö­ver­tell­t
du hest ö­ver­tell­t
he/se/dat hett ö­ver­tell­t
wi hebbt ö­ver­tell­t
ji hebbt ö­ver­tell­t
se hebbt ö­ver­tell­t
Kunjunktiv:
ik tell över
du tell­st över
he/se/dat tell över
wi tel­len över
ji tel­len över
se tel­len över
Imperativ:
tell över!
tell­t över!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + tellen