Utspraak op Platt: /kalkn̩/
Verb
Sülven: kal·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Kalk bestrieken
düütsch:
kalken
nedderlandsch:
kalken
engelsch:
chalk
whitewash
Bispelen:
De Wand süht ganz gries ut. De mutt ins wedder kalkt warrn.
[2]
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Bueree
plattdüütsch:
mit Kalk düngen
düütsch:
kalken
mit Kalk düngen
nedderlandsch:
bekalken
engelsch:
lime
spread lime
Bispelen:
De Bodden is to suur. Wi mööt ins kalken.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Mark Robinson, CC BY 2.0

Verbformen:

Infinitiv:
kal­ken
PPP:
kalkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kalk
du kalkst
he/se/dat kalkt
wi kalkt
ji kalkt
se kalkt
Vergangen Tiet:
ik kalk
du kalkst
he/se/dat kalk
wi kal­ken
ji kal­ken
se kal­ken
Perfekt:
ik heff kalkt
du hest kalkt
he/se/dat hett kalkt
wi hebbt kalkt
ji hebbt kalkt
se hebbt kalkt
Kunjunktiv:
ik kalk
du kalkst
he/se/dat kalk
wi kal­ken
ji kal­ken
se kal­ken
Imperativ:
kalk!
kalkt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Kalk
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.