Utspraak op Platt: /ɔpkiːkn̩/
Verb
Sülven: op·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
ophören, na ünnen to kieken
düütsch:
aufblicken
Bispelen:
He weer ganz op de Arbeit kunzentreert. Eerst as ik em wat luder ansnacken deed, do keek he op.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en genauen Blick op wat richten
düütsch:
draufgucken
Bispelen:
Kannst du maal op de Packung opkieken? Is dat al aflopen?

Verbformen:

Infinitiv:
op­kie­ken
PPP:
op­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek op
du ki­ckst op
he/se/dat ki­ckt op
wi kiekt op
ji kiekt op
se kiekt op
Vergangen Tiet:
ik keek op
du keekst op
he/se/dat keek op
wi ke­ken op
ji ke­ken op
se ke­ken op
Perfekt:
ik heff op­ke­ken
du hest op­ke­ken
he/se/dat hett op­ke­ken
wi hebbt op­ke­ken
ji hebbt op­ke­ken
se hebbt op­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek op
du keekst op
he/se/dat keek op
wi ke­ken op
ji ke­ken op
se ke­ken op
Imperativ:
kiek op!
kiekt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + kieken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.