Utspraak op Platt: /føː͡ɐlaŋn̩/
Verb
Sülven: vör·lan·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
to’n Bispeel de Intriddskoort an’n Ingang
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­lan­gen
PPP:
vör­lan­gt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lan­g vör
du lan­gst vör
he/se/dat lan­gt vör
wi lan­gt vör
ji lan­gt vör
se lan­gt vör
Vergangen Tiet:
ik lan­g vör
du lan­gst vör
he/se/dat lan­g vör
wi lan­gen vör
ji lan­gen vör
se lan­gen vör
Perfekt:
ik heff vör­lan­gt
du hest vör­lan­gt
he/se/dat hett vör­lan­gt
wi hebbt vör­lan­gt
ji hebbt vör­lan­gt
se hebbt vör­lan­gt
Kunjunktiv:
ik lan­g vör
du lan­gst vör
he/se/dat lan­g vör
wi lan­gen vör
ji lan­gen vör
se lan­gen vör
Imperativ:
lan­g vör!
lan­gt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + langen