Utspraak op Platt: /ɾaˑɪ̯nfɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: rein·fe·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff de Stuuv al reinfeegt.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
De Wind hett den Heven reinfeegt.

Verbformen:

Infinitiv:
rein­fe­gen
PPP:
rein­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik feeg rein
du feegst rein
he/se/dat feegt rein
wi feegt rein
ji feegt rein
se feegt rein
Vergangen Tiet:
ik feeg rein
du feegst rein
he/se/dat feeg rein
wi fe­gen rein
ji fe­gen rein
se fe­gen rein
Perfekt:
ik heff rein­feegt
du hest rein­feegt
he/se/dat hett rein­feegt
wi hebbt rein­feegt
ji hebbt rein­feegt
se hebbt rein­feegt
Kunjunktiv:
ik feeg rein
du feegst rein
he/se/dat feeg rein
wi fe­gen rein
ji fe­gen rein
se fe­gen rein
Imperativ:
feeg rein!
feegt rein!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rein + fegen