eenkennig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /ɛɪ̯nkɛnɪç/

Adjektiv

Sülven: een·ken·nig

lett sik nich stiegern

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

nich licht to verwesseln

düütsch:

eindeutig

unverwechselbar Mehr wiesen

nedderlandsch:

uniek

onmiskenbaar

engelsch:

unique

Bispelen:

He hett en ganz eenkennig Gesicht.

[2]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

bekannt

düütsch:

bekannt

nedderlandsch:

bekend

gekend Mehr wiesen

engelsch:

well-known

[3]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

scho

düütsch:

scheu

schüchtern

nedderlandsch:

eenkennig

schuw

engelsch:

shy

Bispelen:

Bi Frömme is dat Kind jümmer ganz eenkennig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: een + kennen + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.