Utspraak op Platt: /ɛɪ̯nkɛnɪç/
Adjektiv
Sülven: een·ken·nig
lett sik nich stiegern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nich licht to verwesseln
düütsch:
eindeutig
unverwechselbar
nedderlandsch:
uniek
onmiskenbaar
engelsch:
unique
Bispelen:
He hett en ganz eenkennig Gesicht.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
bekannt
düütsch:
bekannt
nedderlandsch:
bekend
gekend
engelsch:
well-known
[3]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
scho
düütsch:
scheu
schüchtern
nedderlandsch:
eenkennig
schuw
engelsch:
shy
Bispelen:
Bi Frömme is dat Kind jümmer ganz eenkennig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: een + kennen + -ig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.