Utspraak op Platt: /ɾanhɔːln̩/
Verb
Sülven: ran·ha·len
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
halen in sien Besitt bringen
düütsch:
beschaffen
verschaffen
ranholen
Bispelen:
He haalt sik jümmer so veel Gedööns ran, wat nüms bruken kann.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na sik hen halen
düütsch:
ranholen
heranholen
herbeiholen
Bispelen:
Dor löppt Harm. Haal em man even ran, dat wi mit em snacken köönt.

Verbformen:

Infinitiv:
ran­ha­len
PPP:
ran­haalt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik haal ran
du haalst ran
he/se/dat haalt ran
wi haalt ran
ji haalt ran
se haalt ran
Vergangen Tiet:
ik heel ran
du heelst ran
he/se/dat heel ran
wi he­len ran
ji he­len ran
se he­len ran
Perfekt:
ik heff ran­haalt
du hest ran­haalt
he/se/dat hett ran­haalt
wi hebbt ran­haalt
ji hebbt ran­haalt
se hebbt ran­haalt
Kunjunktiv:
ik heel ran
du heelst ran
he/se/dat heel ran
wi he­len ran
ji he­len ran
se he­len ran
Imperativ:
haal ran!
haalt ran!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ran + halen

Tohoopsett Wöör:

ran
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.