Utspraak op Platt: /ɾanhɔːln̩/
Verb
Sülven: ran·ha·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ran­ha­len
PPP:
ran­haalt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik haal ran
du haalst ran
he/se/dat haalt ran
wi haalt ran
ji haalt ran
se haalt ran
Vergangen Tiet:
ik heel ran
du heelst ran
he/se/dat heel ran
wi he­len ran
ji he­len ran
se he­len ran
Perfekt:
ik heff ran­haalt
du hest ran­haalt
he/se/dat hett ran­haalt
wi hebbt ran­haalt
ji hebbt ran­haalt
se hebbt ran­haalt
Kunjunktiv:
ik heel ran
du heelst ran
he/se/dat heel ran
wi he­len ran
ji he­len ran
se he­len ran
Imperativ:
haal ran!
haalt ran!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ran + halen