Utspraak op Platt: /føː͡ɐføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: vör·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­föh­ren
PPP:
vör­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik föhr vör
du föhrst vör
he/se/dat föhrt vör
wi föhrt vör
ji föhrt vör
se föhrt vör
Vergangen Tiet:
ik föhr vör
du föhrst vör
he/se/dat föhr vör
wi föh­ren vör
ji föh­ren vör
se föh­ren vör
Perfekt:
ik bün vör­föhrt
du büst vör­föhrt
he/se/dat is vör­föhrt
wi sünd vör­föhrt
ji sünd vör­föhrt
se sünd vör­föhrt
Kunjunktiv:
ik föhr vör
du föhrst vör
he/se/dat föhr vör
wi föh­ren vör
ji föh­ren vör
se föh­ren vör
Imperativ:
föhr vör!
föhrt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + föhren