Utspraak op Platt: /tɔu̯ʃɾiːm̩/
Verb
Sülven: to·schrie·ven
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Dat Zitat warrt faken Goethe toschreven.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Nu schriev en beten to, wi hebbt nich den ganzen Dag Tiet!

Verbformen:

Infinitiv:
to­schrie­ven
PPP:
to­schre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schriev to
du schriff­st to
he/se/dat schriff­t to
wi schrievt to
ji schrievt to
se schrievt to
Vergangen Tiet:
ik schreev to
du schreevst to
he/se/dat schreev to
wi schre­ven to
ji schre­ven to
se schre­ven to
Perfekt:
ik heff to­schre­ven
du hest to­schre­ven
he/se/dat hett to­schre­ven
wi hebbt to­schre­ven
ji hebbt to­schre­ven
se hebbt to­schre­ven
Kunjunktiv:
ik schreev to
du schreevst to
he/se/dat schreev to
wi schre­ven to
ji schre­ven to
se schre­ven to
Imperativ:
schriev to!
schrievt to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + schrieven