Utspraak op Platt: /afklaɪ̯ən/
Verb
Sülven: af·klei·en
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Kleien afmaken
düütsch:
abkratzen
nedderlandsch:
afpulken
afkrabben
engelsch:
scrape off
Bispelen:
Dat argert mi jümmer, wenn du wat verschenken willst un denn sittst du dor eerst maal bi, düt olle Priesschild aftokleien.

Verbformen:

Infinitiv:
af­klei­en
PPP:
af­kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei af
du kleist af
he/se/dat kleit af
wi kleit af
ji kleit af
se kleit af
Vergangen Tiet:
ik klei af
du kleist af
he/se/dat klei af
wi klein af
ji klein af
se klein af
Perfekt:
ik heff af­kleit
du hest af­kleit
he/se/dat hett af­kleit
wi hebbt af­kleit
ji hebbt af­kleit
se hebbt af­kleit
Kunjunktiv:
ik klei af
du kleist af
he/se/dat klei af
wi klein af
ji klein af
se klein af
Imperativ:
klei af!
kleit af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kleien
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.