Utspraak op Platt: /tɔu̯hɔˑu̯pbliːm̩/
Verb
Sülven: to·hoop·blie·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi mööt tohoopblieven, nich dat wi uns verleert.

Verbformen:

Infinitiv:
to­hoop­blie­ven
PPP:
to­hoop­ble­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bliev tohoop
du bliff­st tohoop
he/se/dat bliff­t tohoop
wi blievt tohoop
ji blievt tohoop
se blievt tohoop
Vergangen Tiet:
ik bleev tohoop
du bleevst tohoop
he/se/dat bleev tohoop
wi ble­ven tohoop
ji ble­ven tohoop
se ble­ven tohoop
Perfekt:
ik heff to­hoop­ble­ven
du hest to­hoop­ble­ven
he/se/dat hett to­hoop­ble­ven
wi hebbt to­hoop­ble­ven
ji hebbt to­hoop­ble­ven
se hebbt to­hoop­ble­ven
Kunjunktiv:
ik bleev tohoop
du bleevst tohoop
he/se/dat bleev tohoop
wi ble­ven tohoop
ji ble­ven tohoop
se ble­ven tohoop
Imperativ:
bliev tohoop!
blievt tohoop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: tohoop + blieven