Utspraak op Platt: /anplʏn̩/
Verb
Sülven: an·plün·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­plün­nen
PPP:
an­plünn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plünn an
du plünn­st an
he/se/dat plünn­t an
wi plünn­t an
ji plünn­t an
se plünn­t an
Vergangen Tiet:
ik plünn an
du plünn­st an
he/se/dat plünn an
wi plün­nen an
ji plün­nen an
se plün­nen an
Perfekt:
ik heff an­plünn­t
du hest an­plünn­t
he/se/dat hett an­plünn­t
wi hebbt an­plünn­t
ji hebbt an­plünn­t
se hebbt an­plünn­t
Kunjunktiv:
ik plünn an
du plünn­st an
he/se/dat plünn an
wi plün­nen an
ji plün­nen an
se plün­nen an
Imperativ:
plünn an!
plünn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Plünn