Utspraak op Platt: /anfaln̩/
Verb
Sülven: an·fal·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­fal­len
PPP:
an­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall an
du fall­st an
he/se/dat fall­t an
wi fall­t an
ji fall­t an
se fall­t an
Vergangen Tiet:
ik füll an
du füll­st an
he/se/dat füll an
wi fül­len an
ji fül­len an
se fül­len an
Perfekt:
ik heff an­ful­len
du hest an­ful­len
he/se/dat hett an­ful­len
wi hebbt an­ful­len
ji hebbt an­ful­len
se hebbt an­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll an
du füll­st an
he/se/dat füll an
wi fül­len an
ji fül­len an
se fül­len an
Imperativ:
fall an!
fall­t an!
Infinitiv:
an­fal­len
PPP:
an­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall an
du fall­st an
he/se/dat fall­t an
wi fall­t an
ji fall­t an
se fall­t an
Vergangen Tiet:
ik full an
du full­st an
he/se/dat full an
wi ful­len an
ji ful­len an
se ful­len an
Perfekt:
ik heff an­fal­len
du hest an­fal­len
he/se/dat hett an­fal­len
wi hebbt an­fal­len
ji hebbt an­fal­len
se hebbt an­fal­len
Kunjunktiv:
ik full an
du full­st an
he/se/dat full an
wi ful­len an
ji ful­len an
se ful­len an
Imperativ:
fall an!
fall­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + fallen