Utspraak op Platt: /anɡɾiːpm̩/
Verb
Sülven: an·grie·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Lööw grippt de Gazellen an.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Nu griep de Peerschen doch nich all an!

Verbformen:

Infinitiv:
an­grie­pen
PPP:
an­gre­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik griep an
du gripp­st an
he/se/dat gripp­t an
wi griept an
ji griept an
se griept an
Vergangen Tiet:
ik greep an
du greepst an
he/se/dat greep an
wi gre­pen an
ji gre­pen an
se gre­pen an
Perfekt:
ik heff an­gre­pen
du hest an­gre­pen
he/se/dat hett an­gre­pen
wi hebbt an­gre­pen
ji hebbt an­gre­pen
se hebbt an­gre­pen
Kunjunktiv:
ik greep an
du greepst an
he/se/dat greep an
wi gre­pen an
ji gre­pen an
se gre­pen an
Imperativ:
griep an!
griept an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + griepen