Utspraak op Platt: /dœɪ̯pkɪnt/
Substantiv
Sülven: Dööp·kind
Plural: Dööp­kin­ner n dat Dööp­kind
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Dööpkind hett bi de Dööp bloots roort.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: döpen + Kind